Materie ondergaat een transformatie en wordt een beeldhouwwerk. Natuurlijke materialen (melk, smout, suikerbieten, mest, huisstof, ...) spreken voor zich. Toch probeert Geerke een balans te vinden waarin ze wel of niet haar wil als beeldenmaker kan opleggen. Dit vanuit een menselijke drang, net als verlangen naar controle. Met haar werk stelt ze de verhouding mens-natuur in vraag, en onderzoekt ze waar onze diepste verlangens vandaan komen.
