Stien Demeulenaere’s werk is een intuïtief proces, een zoektocht naar een eigen beeldtaal, maar vooral naar een expressie van de binnenwereld. De materialen zijn veelzijdig, aards en tastbaar. Er is een dialoog tussen het uiterlijk, de huid, de oppervlakte en de innerlijke wereld van gedachten, gevoelens en herinneringen. Het is proces van deconstructie en reconstructie, van terug aaneennaaien, van verbinden en herconnecteren. Een traag proces dat zicht afspeelt in de tijd, in de herinnering, maar ook in de toekomst. Er is geen grens, buiten de materiele.
